(fot. Andrzej Wesół - 2006)

(fot. Andrzej Wesół - 2006)

(fot. Andrzej Wesół - 2006)

(fot. Krystyna Dukszta - 2011)

(fot. Krystyna Dukszta - 2011)

(fot. Andrzej Wesół - 2006)

(fot. Jarosław Dybowski - 2010)

(fot. Krystyna Dukszta - 2011)

(fot. Krystyna Dukszta - 2011)

(fot. Krystyna Dukszta - 2011)

(fot. Krystyna Dukszta - 2011)

(fot. Krystyna Dukszta - 2011)

(fot. Krystyna Dukszta - 2011)

(fot. Jarosław Dybowski - 2010)

(fot. Krystyna Dukszta - 2011)

(fot. Krystyna Dukszta - 2011)

(fot. Jarosław Dybowski - 2010)

(fot. Jarosław Dybowski - 2010)

(fot. Krystyna Dukszta - 2011)

(fot. Jarosław Dybowski - 2010)

Położenie. Miasto siedziba gminy, ok. 12 km na pd. – wsch. od Niska. Plac Grunwaldzki.

Historia. Kościół p.w. Świętego Jana Chrzciciela i Świętej Barbary z 1643 r. Zbudowany z fundacji Jana Hilarego Ulińskiego chorążego halickiego. Remontowany w latach 1724 – 26, 1750 – 51 i 1758 r. – dobudowa wieżyczki na sygnaturkę. Restaurowany w 2 poł. XIX w. W 1901 r. pokrycie dachu blachą. Remontowany w latach 50 XX w., 1976 – 79 i w 1980 r. – odnowienie polichromii, 1999 – 2000 wymiana szalunków i 2012 r. wymiana pokrycia dachu.

Budowa i wyposażenie. Kościół drewniany, trójnawowy konstrukcji zrębowej. Orientowany, zbudowany z drewna modrzewiowego. Prezbiterium mniejsze od nawy, zamknięte trójbocznie z przylegającymi po bokach piętrową zakrystią i skarbczykiem. Kruchty od frontu i z boku nawy. Dach dwukalenicowy, kryty blachą z ośmioboczną wieżyczką na sygnaturkę. Zwieńczona blaszanym hełmem cebulastym z latarnią. Przyziemie świątyni osłonięte fartuchem gontowym. Wnętrze podzielone na trzy części dwoma rzędami słupów z mieczami po dwie sztuki. Stropy płaskie z fasetą. Chór muzyczny wsparty na dwóch zdobionych słupach drewnianych z parapetem o prostej linii z przedstawieniem koncertu aniołów. Prospekt organowy z 1956 r. wykonali Bronisław Kaltenbek i Bronisław Narolski, przebudowany w 1978 r. przez Stanisława Karpeckiego. Ściana tęczowa o wykroju półkolistym z belką tęczową z krucyfiksem późnobarokowy z 1 poł. XVIII w. Polichromia późnobarokowa, figuralna z rokokowymi ornamentami z XVIII w., odnowiona i uzupełniona w 1868 r. Sceny ze Starego i Nowego Testamentu. Wizerunek Boga Ojca z Aniołami, Mojżesza, Dawida, Izajasza i Jeremiasza i sceny z życia Świętego Jana Chrzciciela w prezbiterium. Ciekawostką są obrazy związane z wodą np. Chrystusa w łodzi czy Noe. W nawie głównej duże przedstawienie Sądu Ostatecznego (na stropie), Sakramentów Świętych i wizerunki czterech Ewangelistów i sceny z życia Świętej Barbary. Ciekawostką jest pokazanie szlacheckich szat liturgicznych w malowanych postaciach mieszkańców Ulanowa. Późnobarokowe: ołtarz główny z 1760 r. i trzy ołtarze boczne z lat 1736 – 1747, ambona z 2 poł. XVIII w. Liczne obrazy i rzeźby z okresu XVIII – XIX w. Świątynia posiada kryptę w nawie. Świątynia otoczona murem z wbudowaną murowaną dzwonnicą arkadową z 1899 r. i dwoma bramkami.

Także warto zobaczyć. Kościół drewniany z 1690 r.

Literatura.

Strona główna