(fot. Andrzej Czyżewski - 2007)

(fot. Krzysztof Kokoszka - 2006)

(fot. Sylwia Piekarek - 2003)

(fot. Andrzej Czyżewski - 2007)

(fot. Brygida Kicińska - 2018)

(fot. Brygida Kicińska - 2011)

(fot. Brygida Kicińska - 2018)

(fot. Brygida Kicińska - 2018)

(fot. Brygida Kicińska - 2018)

(fot. Brygida Kicińska - 2018)

(fot. Brygida Kicińska - 2018)

Położenie. Wieś w gm. Wilamowice, ok. 15 km na pn. – wsch. od Bielska Białej.

Historia. Kościół p.w. Podwyższenia Krzyża Świętego z 1522 r. Wieżę zbudowano ok. 1530 r. Daty powstania świątyni i wieży potwierdziły badania dendrochrononologiczne Aleksandra Koniecznego z 2011 r. Przekształcony w 1787 r., wnętrze przebudowano w stylu barokowym. Remontowany w 1839 r. Pokrycie dachu eternitem w 1914 r. Przebudowany ok. 1926 r. wg projektu Zygmunta Gawlika. Odnowienie polichromii w 1974 r. W latach 2000 – 2001 ponowne pokrycie kościoła gontem. Konserwacja polichromii w latach 2011 – 13 przez Jana Gałaszka.

Budowa i wyposażenie. Kościół drewniany, jednonawowy konstrukcji zrębowej. Orientowany, zbudowany z drewna jodłowego, w stylu późnogotyckim odmiany śląsko – małopolskiej, obecnie z wnętrzem barokowym. Prezbiterium mniejsze od nawy, zamknięte trójbocznie z przylegającą z boku zakrystią na planie prostokąta. Kruchta z boku nawy. Wieża od frontu konstrukcji słupowej, o pochyłych ścianach ku górze z izbicą i poprzedzoną kruchtą. Zwieńczona blaszanym hełmem cebulastym z latarnią. Dzwony: jeden z 1748 r. i dwa mniejsze z 1953 r. Dach jednokalenicowy, kryty gontem z sześcioboczną wieżyczką na sygnaturkę. Zwieńczoną blaszanym hełmem cebulastym z latarnią. Świątynia otoczona otwartymi i zamkniętymi sobotami. Okna zgodnie z tradycją gotycką tylko od strony południowej. Wewnątrz stropy płaskie. Chór muzyczny nadwieszony z krótkimi ramionami bocznymi zbudowany w obrębie przyziemia wieży. Prospekt organowy rokokowy z 1787 r., autorstwa Jakuba Stankiewicza. Belka tęczowa z Grupą Ukrzyżowania z napisem i datami budowy i remontu. Zachowana stara podłoga z desek. Polichromia renesansowa. Na stropach dekoracja kasetonowa z motywami roślinnymi. W prezbiterium ściany ozdobione ornamentami roślinnymi. W nawie iluzjonistyczne przedstawienie kotar i pilastrów z ozdobnym gzymsem w roślinny. W przyziemiu wieży polichromia z 1928 r. z motywami roślinnymi i czterema tondami Świętych: Stanisława – Kostki, Izydora – Oracza, Alojzego i Kazimierza. Zachowane zacheusze. Dwa portale późnogotyckie o kształcie tzw. oślego grzbietu. Ołtarz główny wczesnobarokowy z fragmentem tryptyku z XVI w. Dwa ołtarze boczne późnobarokowe z 1 poł. XVIII w. Ambona rokokowa i chrzcielnica barokowa z XVIII w. Konfesjonał barokowy. Dwie kamienne kropielnice. Stacje Drogi Krzyżowej z 1934 r. Druga Droga krzyżowa pod sobotami z 1901 r., wykonana przez Franciszka Gawędę. Wokół świątyni ogrodzenie drewniane bali z daszkiem gontowym i dwoma bramkami wejściowymi. Murowana plebania z XIX w.

Także warto zobaczyć. Dwór barokowy z XVIII w.

Literatura. [7][14][15]

Strona główna