SOKOLNIKI
województwo wielkopolskie, powiat gnieźnieński



(fot. Marcin Szukała - 2002)


(fot. Piotr Kiciński - 2012)


(fot. Piotr Kiciński - 2012)


(fot. Teodor Szukała - ok. 1973)


(fot. Teodor Szukała - ok. 1973)


(fot. Marcin Szukała - 2002)


(fot. Piotr Kiciński - 2012)


(fot. Piotr Kiciński - 2012)


(fot. Piotr Kiciński - 2012)


(fot. Piotr Kiciński - 2012)


(fot. Piotr Kiciński - 2012)


(fot. Teodor Szukała - ok. 1973)


(fot. Teodor Szukała - ok. 1973)


(fot. Teodor Szukała - ok. 1973)


(fot. Teodor Szukała - ok. 1973)


(fot. Teodor Szukała - ok. 1973)


(fot. Teodor Szukała - ok. 1973)


(fot. Teodor Szukała - ok. 1973)


(fot. Teodor Szukała - ok. 1973)

Położenie. Wieś w gm. Mieleszyn, 13 km na pn. - zach. od Gniezna.

Historia. Kościół p.w. Świętego Stanisława Biskupa z lat 1682 – 1712. Zbudowany z fundacji proboszcza Adama Grudowicza i Wawrzyńca Kłosowskiego. Rozbudowany w 1772 r. staraniem proboszcza Andrzeja Kosmacińskiego o wieżę, zakrystię i kaplicę p.w. Przemienienia Pańskiego. Polichromia z 1787 r. wykonana przez Ignacego Ocaszalskiego. Remontowany w latach 1861 – 63 z funduszy Łukasza Ciesielskiego. Restaurowany w 1886 r. z uzupełnieniem polichromii (Bernard Gosieniecki i Bolesław Zwolski) fundacji Franciszka Kruszyńskiego. W czasie wojny zamieniony przez Niemców na magazyn. Odnowiony po wojnie, oraz w latach 1973 (Teodor Szukała) i 1993 r. (Tomasz Szukała).

Budowa i wyposażenie. Kościół drewniany, jednonawowy konstrukcji zrębowej wzmocniony później szkieletową. Orientowany. Mniejsze prezbiterium od nawy, zamknięte trójbocznie z boczną zakrystią i dużym ludowym krucyfiksem na zewnątrz. Z boku świątyni kruchta i kaplica zbudowana na planie kwadratu, o niższej kalenicy niższej od nawy głównej. Wieża konstrukcji słupowej od frontu z kruchtą w przyziemiu, w górnej kondygnacji węższa. Zwieńczona cebulastym hełmem gontowym z latarnią. Dach dwukalenicowy, kryty gontem. Wewnątrz strop płaski wspólny dla nawy i prezbiterium. Podłoga z desek. Chór muzyczny wsparty na dwóch słupach, z tralkową balustradą lekko wysuniętą w części środkowej i prospektem organowym z k. XVIII w. Zachowane fragmenty polichromii z 1787 i 1886 r. Przedstawiająca na stropie nawy Oko Opatrzności, w prezbiterium litery IHS w obłokach, a kaplicy niebo z gwiazdami. Na ścianach Męczeństwo Świętego Stanisława, postacie świętych i wizerunki fundatorów w medalionach. Uzupełniona wicią roślinną. Napis fundacyjny i historię świątyni umieszczono na tablicy (1914 r. Hans Zepter) na ścianie za ołtarzem w prezbiterium. Ołtarz główny i dwa ołtarze boczne, ambona z rzeźbami czterech Ewangelistów barokowe z p. XVIII w. Ołtarz w kaplicy rokokowy z 1772 r. Kropielnica późnogotycka, kamienna z 1539 r. z zatartym napisem cyrylicą. Liczne obrazy i figury. W kościele znajduje się krypta. Plebania murowana z przeł. XIX i XX w.

Także warto zobaczyć. Głaz narzutowy o obw. 16,5 m.

Literatura. [1][2][6][13]

Strona główna