(fot. Ilona Szukała - 2007)

(fot. Ilona Szukała - 2007)

(fot. Ilona Szukała - 2007)

(reprodukcja - Ilustrowany przewodnik po województwie pomorskiem - Mieczysław Orłowicz - 1924)

(reprodukcja - Die provinz Westpreusen in Wort und Bild - 1915)

Położenie. Wieś w gm. Rybno, ok. 25 km na pn. – zach. od Działdowa.

Historia. Kościół p.w. Świętej Barbary z lat 1713 – 17. Zbudowany staraniem księdza Franciszka Neitzlichowskiego. Remontowany w 1925 r. W 1957 r. wymiana gontów. Generalny remont przeprowadzono w latach 1967 – 74. Zabytek II klasy.

Budowa i wyposażenie. Kościół drewniany, jednonawowy konstrukcji zrębowej. Orientowany, zbudowany w stylu barokowym z drewna sosnowego. Prezbiterium mniejsze od nawy, zamknięte trójbocznie z boczną zakrystią. Kruchta z boku nawy. Wieża od frontu. Zwieńczona dachem namiotowym z wieżyczką i metalowym hełmem. Dzwony: Jan z XVII w., Barbara z 1740 r. Dach jednokalenicowy, kryty gontem z wieżyczką na sygnaturkę. Zwieńczoną hełmem blaszanym z latarnią. Wewnątrz osobne dla nawy i prezbiterium sklepienia kolebkowe. Chór muzyczny wsparty na słupach z parapetem o prostej linii i neobarokowym prospektem organowym o 10 głosach z 1908 r., autorstwa Paula Voelknera. Belka tęczowa z Grupą Ukrzyżowania. Polichromia barokowa z 1 poł. XVIII w. Przedstawia sceny z życia Świętej Barbary na stropie i motywy roślinne. Ołtarz główny barokowy z 1715 r. i Grupa Ukrzyżowania, autorstwa snycerza Jana Dąbrowicza. Dwa ołtarze boczne w tym jeden późnorenesansowy z 1621 r., a drugi z 1 poł. XVIII w. Ambona z przeł. XVIII i XIX w. Chrzcielnica z XIX w. Dwie kropielnice granitowe z XVII w. Stacje Drogi Krzyżowej Kuczmy z 1959 r. Witraże autorstwa Powalisz z 1960 r. Świątynia posiada kryptę pod prezbiterium. Obraz z 1599 r. Koronacja NMP obecnie w muzeum w Pelpinie.

Także warto zobaczyć.

Literatura.

Strona główna