(fot. Brygida Kicińska - 2008)

(fot. Sylwia Piekarek - 2007)

(fot. Jacek Ramus - 2003)

(fot. Brygida Kicińska - 2023)

(fot. Brygida Kicińska - 2010)

(kościół w Komprachcicach - pocztówka z lat 30 XX w.)

(fot. Brygida Kicińska - 2008)

(fot. Brygida Kicińska - 2023)

(fot. Brygida Kicińska - 2023)

(fot. Brygida Kicińska - 2023)

(fot. Brygida Kicińska - 2023)

Położenie. Wieś w gm. Komprachowice, 12 km na pd. – zach. od Opola.

Historia. Kościół p.w. Świętego Marcina i MB Królowej Świata (od 1960 r.) z 1702 r. Zbudowany z fundacji arystokratycznej rodziny z Anglii we wsi Komprachcice i staraniem miejscowego proboszcza Tomasza Kalety. W obecne miejsce przeniesiony z terenu nowego kościoła w latach 1941 – 42. W pracach uczestniczyli jeńcy angielscy. Odnowiony w latach 1957 – 58. W latach restaurowany 1999 - 2000 – wymiana gontu na dachu.

Budowa i wyposażenie. Kościół drewniany, konstrukcji zrębowej. Nie orientowany. Mniejsze prezbiterium od nawy, zamknięte trójbocznie z boczną zakrystią. Kruchta z boku nawy. Wieża od frontu konstrukcji słupowej z kruchtą w przyziemiu. Zwieńczona gontowym dachem namiotowym. Dach dwukalenicowy, kryty gontem z sześcioboczną wieżyczką na sygnaturkę. Zwieńczona drewnianym hełmem baniastym z latarnią. Wewnątrz stropy płaskie. Chór muzyczny wsparty na sześciu słupach, w części środkowej wysunięty. Organy 6 głosowe z 1963 r., autorstwa Władysława Kaczmarka. Belka tęczowa z późnogotyckim krucyfiksem z XVI w. i renesansowymi rzeźbami Świętych Piotra i Pawła z XVII w. Dekoracja malarska na balustradzie i na stropie w kasetonach symbole wiary i pęki owoców. Ołtarz główny późnobarokowy z p. XVIII w. Dwa ołtarze boczne z 1720 r. i rokokowy z XVIII w. Ambona z 1 poł. XVIII w. Chrzcielnica barokowo – ludowa z rzeźbą Chrztu w Jordanie z poł. XVIII w. Stacje Drogi Krzyżowej barokowe z k. XVIII w. i barokowa rzeźba Chrystusa Zmartwychwstałego znajdują się w Muzeum Diecezjalnym w Opolu. Plebania z lat 60 XX w. Obok kościoła murowana kaplica p.w. Świętej Anny z 1994 r. Ogrodzenie murowane z kamienia.

Także warto zobaczyć. Kościół z 1936 r.

Literatura.

Strona główna