NOWA WIEŚ KRÓLEWSKA
województwo wielkopolskie, powiat wrzesiński



(fot. Marcin Płóciennik - 2002)


(fot. Marcin Szukała - 2002)


(fot. Marcin Szukała - 2002)


(fot. Marcin Szukała - 2007)


(fot. Marcin Szukała - 2007)


(fot. Marcin Szukała - 2007)


(fot. Marcin Szukała - 2007)


(fot. Marcin Szukała - 2007)

Położenie. Wieś w gm. Września, 8 km na pd. od miasta.

Historia. Kościół p.w. Świętego Andrzeja Apostoła z 2 poł. XVI w., datowany na lata 1550 – 80. Remontowany w 1658 r. Powiększony w 1737 r. – dobudowa wieży i prawdopodobnie zakrystii i kruchty. Restaurowany w 1 poł. XIX, ok. 1925 r. (przedłużenie nawy), oraz w latach 1973 – 79 (odkrycie fragmentów polichromii z XVI w. na ścianach prezbiterium, wymiana gontów) i 1988 r.

Budowa i wyposażenie. Kościół drewniany, jednonawowy konstrukcji zrębowej. Orientowany. Prezbiterium mniejsze od nawy, zamknięte trójbocznie z boczną zakrystią, która jest połączona z kruchtą z boku nawy. Jako jedyny na terenie Wielkopolski zaliczany jest do małopolskiej (!) odmiany kościołów późnogotyckich. Niska, masywna wieża konstrukcji słupowo – ramowej, od frontu z kruchtą w przyziemiu. Zwieńczona gontowym dachem namiotowym. Stromy, wysoki dach jednokalenicowy, kryty gontem. Krótszy od strony południowej, aby nie przesłaniał w nawie okien. W starych kościołach od strony północnej nie umieszczano okien. Miało to wymiar symboliczny i praktyczno – klimatyczny. Strona północna jest symbolem ciemności i zła. Wnętrze wyłożone deskami. Stropy płaskie w nawie z zaskrzynieniami, wspartymi na słupach. Chór muzyczny z prospektem organowym. Rzeźby późnogotyckie Grupy Pasyjnej i krucyfiks z p. XVI w. na belce tęczowej. Podłoga z desek w nawie i ceglana w prezbiterium. Resztki polichromii z 2 poł. XVI w. Przedstawienie Świętego Michała i ornament. Ołtarz główny późnorenesansowy z 1 poł. XVII w. z późnogotyckimi rzeźbami z XVI w i tryptykiem z XIV w. Boczny ołtarz późnorenesansowy z płaskorzeźbą Świętego Jerzego walczącego ze smokiem i malowidłami z XVI w., których autorstwo przypisywane jest Stanisławowi Samostrzelczykowi. Drugi ołtarz boczny z XVIII w. Ambona późnorenesansowa z elementami rokoko z 1 poł. XVII w. Chrzcielnica z XVII w. Ogrodzenie w postaci płotu z drewnianymi sztachetami.

Także warto zobaczyć.

Literatura. [1][2][5b][6][13]

Strona główna