(fot. Marcin Szukała - 2003)

(fot. Marcin Szukała - 2006)

(fot. Brygida Kicińska - 2005)

(fot. Brygida Kicińska - 2014)

(fot. Brygida Kicińska - 2014)

(fot. Brygida Kicińska - 2014)

(pocztówka z lat 30 XX w.)

(fot. Marcin Szukała - 2006)

(fot. Brygida Kicińska - 2014)

(reprodukcja - Der Evangelische Kirchbau Schlesiens – Alfred Wiesenhutter – Breslau – 1926)

(fot. Brygida Kicińska - 2014)

(fot. Brygida Kicińska - 2014)

(fot. Brygida Kicińska - 2014)

Położenie. Miasto siedziba powiatu, ok. 55 km na pn. od Wrocławia.

Historia. Kościół poewangelicki p.w. Świętego Andrzeja Boboli (dawniej p.w. Świętego Krzyża) z lat 1709 – 14. Zbudowany z fundacji hrabiego Henryka Maltzana, wg projektu Gottfrieda Hoffmanna. Jest to jeden z siedmiu kościołów „Łaski”, wybudowanych jako dowód przychylności dla śląskich ewangelików, przez cesarza Austrii i na mocy układu altransztadzkiego z 1707 r. Przebudowa wieży w latach 1788 – 89 – obniżono wysokość o ponad 12 m (z prawie 59 do 46 m). Restaurowany w latach 1909 – 10, 1963 – 68, 1975 – 76, oraz w 1984 i 1999 r. Przejęty przez kościół katolicki w 1946 r.

Budowa i wyposażenie. Kościół szachulcowy, jednonawowy konstrukcji słupowo – ramowej. Orientowany, zbudowany na planie krzyża greckiego z licznymi przybudówkami, w stylu barokowym. Prezbiterium mniejsze od nawy, zamknięte trójbocznie z bocznymi zakrystiami z trzypiętrowymi lożami powyżej. Ramiona boczne z bocznymi aneksami i wejściami z małymi kruchtami, zamknięte trójbocznie, o kalenicach równych nawie głównej. Wieża kwadratowa od frontu, wysoka (46 m) z zegarem i kruchtą w przyziemiu z wejściem osłoniętym daszkiem wspartym na słupach. Zwieńczona barokowym hełmem z latarnią. Dach jednokalenicowy, kryty eternitem i blachą. Wnętrze otynkowane. Płaski strop wspólny dla nawy i prezbiterium ozdobionym plafonami. Wzdłuż ścian trzy kondygnacje empor. Neobarokowe organy na chórze muzycznym z 1887 r., wykonane – Wilhelm Sauer. Stacje Drogi Krzyżowej z 1908 r. – autorstwa Julian Waldowski. Pozostałe wyposażenie z lat 70 XX w. m.i. witraże w prezbiterium wg projektu W. Jastrzębskiego. Krypta pod ołtarzem zawierająca trumny rodziny fundatora. W 1955 r. późnobarokową chrzcielnicę i ambonę z 1720 r. przeniesiono do katedry poznańskiej. Obok dawna plebania z ok. 1790 r. i szkoła ewangelicka z 1857 r. konstrukcji szkieletowej.

Także warto zobaczyć. Ruiny zamku z 2 poł. XIV w. Pałac z 1799 r. w pięknym parku. Klasycystyczny kościół z 1817 – 21 r. i drugi z lat 1807 – 08.

Literatura. [8][16a][23]

Strona główna