LIBUSZA
województwo małopolskie, powiat gorlicki



(fot. Andrzej Czyżewski - 2006)


(fot. Sylwia Piekarek - 2005)


(fot. Sylwia Piekarek - 2005)


(fot. Brygida Kicińska - 2016)


(fot. Piotr Klaja - ok. 1986 r.)


(fot. - Henryk Bielamowicz - 2016)


(pocztówka z 1915 r.)


(reprodukcja - Kościoły drewniane Galicyi Zachodniej Feliks Kopera i Leonard Lepszy - 1916)


(reprodukcja - Kościoły drewniane Galicyi Zachodniej Feliks Kopera i Leonard Lepszy - 1916)


(reprodukcja - Kościoły drewniane Galicyi Zachodniej Feliks Kopera i Leonard Lepszy - 1916)


(reprodukcja - Kościoły drewniane Galicyi Zachodniej Feliks Kopera i Leonard Lepszy - 1916)


(reprodukcja - Kościoły drewniane Galicyi Zachodniej Feliks Kopera i Leonard Lepszy - 1916)


(reprodukcja - Kościoły drewniane Galicyi Zachodniej Feliks Kopera i Leonard Lepszy - 1916)


(reprodukcja - Kościoły drewniane Galicyi Zachodniej Feliks Kopera i Leonard Lepszy - 1916)


(reprodukcja - Kolonistenbriefe nr 15.03.1943)

Położenie. Wieś w gm. Biecz, 7 km na pn. – wsch. od Gorlic.

Historia. Kościół p.w. Narodzenia Najświętszej MP z p. XVI w., być może z 1513 r. Wieża pochodzi z 1607 r. Remontowany w 1681, 1873 r. i latach 1950 – 56 i 1966 r. Spalony częściowo z 14 na 15 lutego 1986 r. w wyniku umyślnego podłożenia ognia. Odbudowywany od 1996 r. Pożar kościoła w Libuszy jest uważany za największą stratę w polskim budownictwie drewnianym po II wojnie światowej. Ponownie spalony 01.02.2016 r.

Budowa i wyposażenie. Kościół drewniany jednonawowy konstrukcji zrębowej. Zbudowany był z drewna jodłowego w stylu późnogotyckim. Mniejsze prezbiterium od nawy, zamknięte trójbocznie z boczną zakrystią. Wieża konstrukcji słupowo – ramowej, poprzedzona kruchtą z izbicą o ścianach pochyłych ku górze. Zwieńczoną ośmiobocznym, gontowym hełmem ostrosłupowym. Dach jednokalenicowy, kryty gontem z sześcioboczną wieżyczką na sygnaturkę. Zwieńczoną hełmem drewnianym z latarnią. Z pożaru ocalała zakrystia i część belek konstrukcyjnych. Wewnątrz stropy płaskie, w nawie z zaskrzynieniami. Chór muzyczny z prospektem organowym. Belka tęczowa z krucyfiksem. Zniszczona została cenna polichromia gotycko – renesansowa z 1523 r. i XVII w. Przedstawienie na suficie Nawiedzenia i Zwiastowania Maryi, Narodzenie Chrystusa, Cyklu Pasyjnego z Ukoronowaniem i Biczowaniem, postacie Świętych: Anny Samotrzeć, Jerzego i Marcina. Na ścianach malowidła Sądu Ostatecznego, wizerunki Maryi i Świętych. Całość uzupełniona motywami roślinno – kwiatowymi. Utracono prawie w całości cenne wyposażenie, w tym późnogotycki tryptyk z 1523 r., oraz ołtarz główny i dwa ołtarze boczne z XVII w. Chrzcielnica gotycka z kamienia. Dzwonnica murowana z gotyckim dzwonem 1448 r.

Także warto zobaczyć. Współczesny kościół z lat 1985 – 95.

Literatura. [7][14]

Strona główna