(fot. Sylwia Piekarek - 2002)

(fot. Agnieszka Purgał - 2009)

(fot. Sylwia Piekarek - 2012)

(fot. Sylwia Piekarek - 2012)

(fot. Agnieszka Purgał - 2009)

(fot. Brygida Kicińska - 2021)

(fot. Brygida Kicińska - 2021)

(fot. Agnieszka Purgał - 2009)

(fot. Brygida Kicińska - 2021)

(fot. Brygida Kicińska - 2021)

(fot. Brygida Kicińska - 2021)

(fot. Brygida Kicińska - 2021)

(fot. Brygida Kicińska - 2021)

Położenie. Wieś siedziba gminy, ok. 22 km na pn. od Włodawy.

Historia. Cerkiew greckokatolicka p.w. Apostołów Piotra i Pawła i Świętego Dymitra Męczennika z lat 1739 – 42. Rozbudowana o kaplicę ok. 1775 r. i babiniec, kruchtę i zakrystię ok. 1791 r. Zbudowana z fundacji Radziwiłłów. Od 1875 r. prawosławna. W 1945 r. przejęta przez kościół rzymsko – katolicki. Restaurowana w 1810 r. i k. XIX w., oraz w latach 1954 – 59 i w 1967 r. Gruntowe remonty przeprowadzono w latach 1976 – 80 i 2018 – 20.

Budowa i wyposażenie. Drewniana cerkiew konstrukcji zrębowej. Nieorientowana, osadzona na nowej ceglanej podmurówce. Trójdzielna. Prostokątna nawa z boczną kaplicą p.w. Chrystusa Ukrzyżowanego z poprzedzającym kwadratowym babińcem z przedsionkiem. Prezbiterium mniejsze od nawy z boczną zakrystią i skarbczykiem. Dachy dwuspadowe, kryte gontem z trzema ośmiobocznymi wieżyczkami. Zwieńczone cebulastymi hełmami blaszanymi z krzyżami. Stropy płaskie, w nawie i prezbiterium z zaskrzypieniami. W babińcu znajduje się chór muzyczny z barokowym prospektem organowym z ok. 1700 r. (przeniesiony w 1967 r. z kościoła w Huszczy). Krucyfiks późnobarokowy z ok. poł. XVIII w. na łuku tęczowym. Polichromia późnobarokowa z 2 poł. XVIII w. namalowana na płótnie naklejonym na deskach. Przedstawienie scen religijnych na tle iluzjonistycznej architektury. Na stropach: prezbiterium Trójca Święta z Aniołami, nawy Koronacja Najświętszej MP, a babińca Ofiarowanie Abrahama. Ściana w babińcu ozdobiona sceną ostatniej Wieczerzy. Uzupełnienie stanowią fryzy z motywami roślinno – geometrycznymi i motywy sakralne: aniołki, draperie, kartusze z monogramami, kielich z hostią. Ołtarz główny i lewy boczny i kaplicy w stylu regencji z lat 1740 – 50. Pozostałe ołtarze z przeł. XVIII i XIX w. Chrzcielnica o cechach ludowych. Stacje Drogi Krzyżowej z p. XVIII w. Dzwonnica drewniana konstrukcji słupowo – ramowej otoczona podcieniami wspartymi na słupach z okresu budowy świątyni. Kryta dachem namiotowym z kopułą cebulastą i krzyżem. Drewniana plebania konstrukcji zrębowej z 1844 r.

Także warto zobaczyć. Kaplice: murowana z 1791 r. i drewniana z 1880 r.

Literatura.

Strona główna