(fot. Maciej Małecki - 2005)

(fot. Maciej Sawicz - 2008)

(fot. Maciej Małecki - 2005)

(fot. Brygida Kicińska - 2014)

(fot. Brygida Kicińska - 2014)

(fot. Brygida Kicińska - 2014)

(fot. Maciej Małecki - 2005)

(fot. Andrzej Wesół - 2013)

(reprodukcja - Mystectwo lemkiwśkoji cerkwy – V. Karmazyn Kakovsky – 1975)

(fot. Andrzej Wesół - 2013)

(fot. Andrzej Wesół - 2013)

(fot. Andrzej Wesół - 2013)

(reprodukcja - Mystectwo lemkiwśkoji cerkwy – V. Karmazyn Kakovsky – 1975)

(fot. Andrzej Wesół - 2013)

(fot. Andrzej Wesół - 2013)

(fot. Andrzej Wesół - 2013)

(fot. Brygida Kicińska - 2014)

(fot. Brygida Kicińska - 2014)

Położenie. Wieś w gm. Solina, ok. 16 km na pd. od Leska.

Historia. Cerkiew greckokatolicka p.w. Świętej Męczennicy Paraskewi z 1838 r. Data potwierdzona badaniami dendrochronologicznymi w 2019 r. Zbudowana z fundacji Feliksa Giebułtowskiego i miejscowej gromady. Odnowiona w 1912 r. (prace malarskie – Włodzimierz Pawlikowski). Od 1948 r. kościół rzymskokatolicki p.w. Wniebowstąpienia Pana Jezusa. W latach 2004 – 09 zrekonstruowanie zniszczonego w 1951 unikalnego ikonostasu złożonego z płaskorzeźb. Poddasze stanowi ostoję nietoperza.

Budowa i wyposażenie. Drewniana cerkiew konstrukcji zrębowej. Orientowana, zbudowana z drewna jodłowego. Trójdzielna. Prezbiterium mniejsze od nawy, zamknięte prostokątnie z boczną zakrystią. Czworoboczna wieżyczka, kryta dachem namiotowym nad babińcem. Zwieńczona dachem namiotowym. Dach dwukalenicowy, kryty blachą z sześcioboczną wieżyczką na sygnaturkę. Zwieńczoną blaszanym hełmem cebulastym. Wewnątrz stropy płaskie. Chór muzyczny nadwieszony z wybrzuszonym parapetem w środkowej części. Grupa Pasyjna na belce tęczowej. {podłoga z desek drewnianych. Polichromia iluzjonistyczno – figuralna z 1912 r., autorstwa Włodzimierza Pawlikowskiego. Ołtarz główny i trzy ołtarze boczne z 1 poł. XIX w. Cenny ikonostas z ok. 1756 r., zniszczony w 1951 r. poprzez rozebranie. Obecnie zrekonstruowany. Ambona, stacje Drogi Krzyżowej z XIX w. pochodzą z kościoła kamiennego w Wołkowyi z 1836 r., zburzonego w związku z postaniem zalewu solińskiego. Dzwonnica murowana, o trzech arkadach z 2 poł. XIX w. Dwa dzwony, jeden z 1744 r.

Także warto zobaczyć.

Literatura. [11]

Strona główna