(fot. Sylwia Piekarek - 2004)

(fot. Andrzej Czyżewski - 2007)

(fot. Andrzej Czyżewski - 2007)

(fot. Sylwia Piekarek - 2001)

(fot. Brygida Kicińska - 2009)

(fot. Brygida Kicińska - 2010)

(fot. Brygida Kicińska - 2011)

(reprodukcja - Illustrierte Wochenbeilage der Schlesischen Zeitung 1926 nr 20)

(fot. Brygida Kicińska - 2011)

(fot. Brygida Kicińska - 2011)

(fot. Brygida Kicińska - 2011)

(fot. Brygida Kicińska - 2011)

(fot. Brygida Kicińska - 2011)

(fot. Brygida Kicińska - 2011)

(fot. Brygida Kicińska - 2011)

Położenie. Miasto siedziba powiatu, ok. 30 km na zach. od Katowic. Dzielnica Ostropa.

Historia. Kościół p.w. Świętego Jerzego z 1640 r. z murowanym prezbiterium z 1447 r. Zburzony przez Szwedów w 1643 r., odbudowany w latach 1667 – 68, co potwierdzone zostało na podstawie badań dendrochronologicznych w 2008 r. wykonanych przez Aleksandra Koniecznego. Kolejne badania w 2009 r. wykazały pochodzenie wieży na 1544 r. Zakrystia dobudowana w 1693 r. Pokrycie dachu blachą cynkową w 1908 r. Nie użytkowany od 1926 r. Uszkodzony w czasie wojny w 1945 r. Remontowany w latach 1971 – 75 – przywrócono starą konstrukcję dachu, odsłonięto starą polichromię, w k. lat 90 XX w. i latach 2008 – 09 i 2012 – 13 - prezbiterium. Prace konserwatorskie 2015 – 17 Andrzej M. Barski. Włamanie i kradzież w 1993 r., figury odzyskano.

Budowa i wyposażenie. Kościół drewniany konstrukcji zrębowej. Orientowany, zbudowany z drewna jodłowego, a wieża dębowego. Murowane prezbiterium późnogotyckie, mniejsze od nawy, zamknięte trójbocznie z przylegającą z boku murowaną zakrystią. Kruchta z boku nawy. Wieża od frontu konstrukcji słupowej, o pochyłych ścianach ku górze z izbicą z kruchtą w przyziemiu. Zwieńczona namiotowym hełmem gontowym. Zgodnie z tradycją średniowieczną okna w nawie tylko od strony południowej. Dach dwukalenicowy, kryty gontem z ośmioboczną wieżyczkę na sygnaturkę (pochodzi z XIX w.). Zwieńczoną gontowym hełmem cebulastym z latarnią. Wewnątrz strop płaski w nawie, a w prezbiterium sklepienie krzyżowo – kolebkowe. Chór muzyczny wsparty na dwóch żeliwnych słupach z parapetem o prostej linii. Organy zniszczone w latach 70 XX w. Belka tęczowa z datą „1646” i krucyfiksem barokowym z 1668 r. i późnogotyckimi rzeźbami MB Bolesnej i Świętego Jana Ewangelisty. Posadzka z płyt kamiennych. Zachowany portal w bocznym wejściu w kształcie tzw. oślego grzbietu z datą „1667” i z namalowanym wizerunkiem Chrystusa Dobrego Pasterza. Polichromia figuralna w stylu barokowym na ścianach nawy z lat 1667 – 68, z 12 scenami Męki Pańskiej i Apokalipsy Świętego Jana. Przemalowana w 1884 r. przez Jakuba Potzmielera. W prezbiterium polichromia z XIX w. z przedstawieniem Ostatniej Wieczerzy i Sądu Ostatecznego. Ołtarz główny i dwa ołtarze boczne i ambona barokowe z k. XVII w. Kropielnica kamienna z XVIII w. Pozostałe wyposażenie (chrzcielnica barokowa) przeniesione do nowego kościoła i Muzeum Diecezjalnego w Opolu. Ogrodzenie murowane w złym stanie.

Także warto zobaczyć. W Gliwicach znajdziemy wiele ciekawych zabytków.

Literatura. [8][15][29]

Strona główna