(fot. Marcin Szukała - 2001)

(fot. Krzysztof Kokoszka - 2006)

(fot. Brygida Kicińska - 2009)

(fot. Sylwia Piekarek - 2006)

(fot. Andrzej Czyżewski - 2005)

(fot. Krzysztof Kokoszka - 1995)

(fot. Brygida Kicińska - 2010)

(fot. Władysław Rychter z 1937 r. - kościół w Przyszowicach)

(fot. Andrzej Czyżewski - 2005)

(fot. Andrzej Czyżewski - 2005)

(fot. Brygida Kicińska - 2009)

(fot. Brygida Kicińska - 2024)

(fot. Brygida Kicińska - 2024)

(fot. Brygida Kicińska - 2024)

(fot. Brygida Kicińska - 2010)

(fot. Brygida Kicińska - 2010)

(fot. Brygida Kicińska - 2010)

(fot. Brygida Kicińska - 2010)

(fot. Brygida Kicińska - 2024)

(fot. Brygida Kicińska - 2024)

(fot. Brygida Kicińska - 2010)

(fot. Brygida Kicińska - 2024)

Położenie. Miasto siedziba powiatu. Dzielnica ok. 8 km na pn. – zach. od centrum.

Historia. Kościół p.w. Świętego Mikołaja z 1720 r. Zbudowany w Przyszowicach (powiat gliwicki). Wieża kościoła pochodzi z 1510 r. W 1874 r. dobudowano kaplicę. Daty zostały potwierdzone badaniami dendrochronologicznymi z 2013 r., wykonanymi przez Aleksandra Koniecznego. Przeniesiony w obecne miejsce w latach 1937 – 39. Remontowany w latach 1996 – 97. Konserwacja polichromii i wyposażeniawnętrza 2012 – 14 Bożena Halska. W latach 1946 – 52 duszpasterzem parafii był ksiądz Robert Gajda (ur. 1890 r.) kompozytor i twórca wielu dzieł muzycznych mi. mszy „Królowa Pokoju”.

Budowa i wyposażenie. Drewniany kościół jednonawowy, konstrukcji zrębowej. Orientowany, oszalowany deskami na zewnątrz na kamiennej podmurówce. Mniejsze prezbiterium od nawy, zamknięte trójbocznie z bocznymi: zakrystią i trójbocznie zamkniętą kaplicą. Kruchta z boku nawy. Wieża od frontu, konstrukcji słupowej z kruchtą w przyziemiu i o ścianach zwężających się ku górze z izbicą. Zwieńczona barokowym, cebulastym hełmem gontowym z latarnią. Trzy dzwony ufundowane w 1966 r. Dach dwukalenicowy, kryty gontem z ośmioboczną wieżyczką na sygnaturkę. Zwieńczoną hełmem barokowym z latarnią. Dzwon z 1721 r. Dookoła nawy i prezbiterium podcienia. Wewnątrz pozorne sklepienie kolebkowe. Chór muzyczny, dwukondygnacyjny, wsparty na dwóch słupach z mieczami z parapetami o prostej linii. Prospektem organowym barokowym z XVII w. z instrumentem 10 głosowym z 1889 r., firmy Heinrich Durschlag und Sohn. Belka tęczowa z barokową Grupą Ukrzyżowania. Podłoga z paneli drewnianych wykonana w 2012 r. Polichromia z XX w. z przedstawieniem na stropach: prezbiterium Chrystusa Króla z Księgą, nawy Ofiary Abrahama. W łuku tęczy Anioły z szarfą inskrypcyjną. Uzupełnieniem pasy ornamentowych. Ołtarz główny wczesnobarokowy z poł. XVII w. Dwa ołtarze boczne: późnobarokowy z 1 poł. XVIII w. i rokokowy z 2 poł. XVIII w. Trzeci ołtarz w kaplicy z 1600 r. Ambona barokowa z ok. poł. XVII w. z płaskorzeźbami czterech Ewangelistów. W kaplicy późnorenesansowy ołtarz z ok. 1600 r. i chrzcielnica barokowo – klasycystyczna, drewniana z 2 poł. XVIII w., o kształcie kuli ziemskiej z wężem i rzeźbami Chrystusa i Świętego Jana Chrzciciela. Dwie kamienne kropielnice. Ciekawostką w kościele są nietypowe wizerunki: Świętej Barbary z książką (na obrazie) i Świętego Marcina na koniu w kapeluszu (rzeźba). Ogrodzenie drewniane z murowanymi słupkami.

Także warto zobaczyć. Mikołów Paniowy – kościół drewniany p.w. Świętej Trójcy Przenajświętszej z 1595 r.

Literatura. [8][15][39]

Strona główna