BLIZNE
województwo podkarpackie, powiat brzozowski



(fot. Marcin Szukała - 2005)


(fot. Marcin Szukała - 2005)


(fot. Kasia Wesół - 2008)


(fot. Andrzej Czyżewski - 2007)


(fot. Andrzej Czyżewski - 2007)


(fot. Sylwia Piekarek - 2011)


(fot. Andrzej Wesół - 2006)


(fot. Andrzej Wesół - 2006)


(fot. Andrzej Wesół - 2007)


(fot. Andrzej Wesół - 2006)


(fot. Andrzej Czyżewski - 2007)


(fot. Andrzej Wesół - 2006)


(fot. Andrzej Wesół - 2007)


(fot. Andrzej Wesół - 2007)


(fot. Andrzej Wesół - 2007)


(fot. Andrzej Wesół - 2007)


(fot. Andrzej Wesół - 2007)


(fot. Andrzej Wesół - 2007)


(fot. Andrzej Wesół - 2007)


(fot. Andrzej Wesół - 2007)


(fot. Piotr Kiciński - 2015)


(fot. Brygida Kicińska - 2016)


(fot. Brygida Kicińska - 2016)


(fot. Andrzej Wesół - 2006)


(fot. Andrzej Wesół - 2006)

Położenie. Wieś w gm. Jasienica Rosielna, ok. 10 km na pn. od Brzozowa.

Historia. Kościół p.w. Wszystkich Świętych z ok. poł. XV w. Wieżę dobudowano w latach 1646 – 49, a soboty w 1690 r. Remontowany w latach: 1549, 1585, ok. 1720, 1745 (przebudowa zakrystii, nowa wieżyczka sygnaturki na dachu), 1756, 1811 (rozebranie sobót, dobudowa kruchty), 1841, 1906 i 1927 r. W czasie 2 wojny światowej rozebrano na opał zabytkowy parkan. W latach 1964 – 71 restaurowany, odsłonięto (zakryte w XIX i p. XX w. farbą) najciekawsze fragmenty polichromii. Kolejne prace konserwatorskie przeprowadzono w latach 90 XX w. Wpisany na listę Światowego Dziedzictwa Kulturalnego i Naturalnego UNESCO w dniu 3 lipca 2003 r.

Budowa i wyposażenie. Kościół drewniany, jednonawowy konstrukcji zrębowej. Orientowany, zbudowany w stylu późnogotyckim z drewna jodłowego. Prezbiterium mniejsze od nawy, zamknięte trójbocznie z boczną zakrystią. Kruchta z boku nawy. Wieża z izbicą konstrukcji słupowo – ramowej z kruchtą w przyziemiu, o ścianach pochyłych ku górze. W górnej części oddzielona od nawy. Zwieńczona baniastym hełmem blaszanym z latarnią. Dach jednokalenicowy, kryty gontem z sześcioboczną wieżyczką na sygnaturkę. Zwieńczona hełmem blaszanym z latarnią. Okna tylko od strony południowej. Wewnątrz belka tęczowa – arkadowa z barokową Grupą Pasyjną. Chór muzyczny wparty na słupach z prospektem organowym z 2 poł. XVIII w. i z parapetem o prostej linii i z balustradą ozdobioną wizerunkami Ewangelistów i Ojców Kościoła. Strop w nawie płaski z zaskrzynieniami, w prezbiterium z malowanymi iluzjonistycznie kasetonami z 1549 r. Polichromia figuralna – ornamentalna w prezbiterium na ścianach z 1549 r.: cykl Męki Pańskiej: Ukrzyżowanie, Zaśnięcie NMP, Wniebowzięcie i Koronacja Marii, Madonna z Dzieciątkiem, Przemienienie Chrystusa, oraz wizerunek Świętej Anny z córką Marią i wnukiem Chrystusem i sceny biblijne: wizerunek Hioba i śmierć Judasza i fragmenty domalowane w 1700 r. W nawie polichromia z 1649 r.: duża scena Sądu Ostatecznego. Postacią oprawców w scenach męczeństwa nadano orientalne cechy – echa najazdu tatarskiego z 1624 r. Sceny Zwiastowanie, Boże Narodzenie, Chrystusa w Świątyni oraz Wjazd do Jerozolimy. Poszczególne malowidła świętych były fundowane przez bogatych chłopów, o czym świadczą napisy fundacyjne. Wizerunki przedstawionych świętych odpowiadają często imionom fundatorów – wizerunki Sebastiana, Jakuba Większego, Piotra, Pawła, Barbary, Wojciecha i Marcina. Medaliony z przedstawieniami Cudu Świętego Walentego, Święta Zofia z córkami, Męczeństwem Świętych Bartłomieja i Szymona. Ściana tęczowa ozdobiona wizerunkami czterech Ewangelistów, a nad chórem widnieje król Dawid oraz Święta Cecylia. Strop nawy ozdobiony malowidłem z 1970 r. – MB Niepokalanie Poczęta. Najstarsze są malowane krzyże konsekracyjne – zacheuszki, datowane na k. XV w. Zachowany otwór wejściowy w kształcie oślego grzbietu. Trzy ołtarze barokowe z XVIII w. ze starszymi elementami. Ambona z renesansową polichromią z 1604 r. Chrzcielnica z czarą podtrzymywaną przez figurę anioła 1 poł. XVIII w. Cudowna figura MB Łaski Pełnej z drewna lipowego z ok.1500 roku (szkoła W. Stwosza). Kościół otacza drewniane ogrodzenie z daszkiem gontowym i murowanymi kapliczkami (najstarsze z XIX w.). Obok kościoła drewniany zespół plebani z okresu od XVII do XVIII w. z wikarówką, organistówką, stodołą, spichlerzem i szpitalem dla ubogich. Szkoła parafialna z XIX w. Ogrodzenie drewniane z daszkiem gontowym i 356 sztachetami, 12 słupami i czterema murowanymi kapliczkami z ok. poł. XIX w. symbolizujące dni, miesiące i pory roku.

Także warto zobaczyć. W dawnym budynku wikarówki z XVIII w. muzeum parafialne.

Literatura. [7][14]

Strona główna